Wandelen zonder te weten waar ik vannacht slaap. Kijkend om me heen over groene vlakten, door de bomen. Vogels. Wind. Stilte. Berkenbast in mijn zak, droge takken aan het verzamelen. Een vuursteen, tondel. En dan twijfel ik: lukt het ook vandaag? Daar is de vlam. Ik maak een vuur, ketel erop, hangmat aan de boom. Vrijheid.

“Waarom doe je dat? Wat is er leuk aan?” Ik heb leren knikkeren, rekenen, leren schrijven, geleerd over oorlogen, culturen en gemeenschappen, maar geen kennis lande zo diep als de basis kennis over de natuur. Alsof er een puzzelstukje op de juiste plek valt. Dat gevoel als ik leer over medicinale en eetbare planten, waterfilters, wildsporen of vuur maken. Alsof ergens in mijn DNA die kennis al zit en ik herenigd wordt met die kennis. Klinkt bijna spiritueel, is het ook bijna.

Het leven met de natuur, van de natuur. Zo zou je bushcraft kunnen noemen. Primitieve vaardigheden, basiskennis om te kunnen overleven. Enorm spannend, omdat je met die kennis je jezelf versterkt. Onafhankelijk van wifi, elektriciteit, de inductieplaat of mijn telefoon. Terug naar de basis, naar de kern van leven als mens. De kunst om moderne technologie even naast ons neer te leggen.

Bushcraft wint de laatste jaren aan populariteit, alleen al te zien aan de shows op Discovery Channel en Youtube. Bushcraft scholen ontstaan meer en meer in Nederland. Siegurd, Living by nature, intheoutback, sinds kort is er in Wageningen zelfs een opleiding Praktijkopleider bushcraft.

Steeds meer mensen realiseren zich, is mijn gevoel, dat technologische vooruitgang misschien niet alles is. Miljoenen Nederlanders hebben een kantoorbaan, terwijl de wetenschap meer en meer tot de conclusie komt dat we zitten dood te gaan. Letterlijk. Zitten. Dood te gaan. Niks in ons lichaam is er op gemaakt om 8 uur per dag op een stoel te zitten en ‘s avonds voor de buis. “Zitten verhoogt risico op vroege dood”, kopte het Algemeen Dagblad.

Waarom bushcraft? Waarom naar buiten gaan? Waarom bewegen en de natuur om je heen leren kennen? Omdat we ervoor gemaakt zijn. En dat ervaren voelt heerlijk. Echt.

Bernhard Vreugdenhil, bestuurslid NivonJong